Sevgi Emek İster...
Çocukken izlediğim “Selvi Boylum Al Yazmalım” isimli filmde genç ve yakışıklı adam yerine, yaşlı ve diğerine göre fiziksel olarak daha az yakışıklı olan adamı seçen kadın aktörün “Aşkın neden peşinden gitmediğini” ve “Sevgi Emektir” in aslında ne anlama geldiğini anlamam yıllarımı aldı.
Sevilmediği,değersizleştirildiği halde onlara bunu hissettiren kişilerin yanlarında kalanları gördükçe bir şeyler tersine işliyor galiba diye düşündüm. Emeğin ne kadar kıymetli olduğunu, çabaların güzel sonuçlar verebileceğini de görüyordum ama bu herkes için geçerli olmuyordu. Çünkü bir de “Aşk” vardı bütün çekiciliği, cazibesi, enerjisi ve mutlu edişiyle Tamam aşk güzeldi ama emek yoksa hatta kötü muamele varsa aşk da bitmeliydi di mi ama?
Aşk bu kadar güzel bir duyguyken bunu değersizleştirip kişiye kötü hissettirdiği halde neden devam eder o bağlılık, aşk ve yanında kalma isteği???
İnsanlar doğdukları zaman ruhsal olarak sağlıklıdır. Yani her insan sağlıklı(psikolojik olarak) sağlıklı doğar. Kendilerine özen gösteren,onları seven kucaklayan, ihtiyaçlarını fark edip sevgiyle karşılayan annelerine bağlanırlar ilk. Sonrasında da onlara değer veren,iyi hissettiren kişilere yakın durur,onları önemsemeyen, kötü davranan insanlardan uzak dururlar. Sonrasında peki bu “sağlıklı doğan” çocuklara ne olur da aşağılandıkları,yok sayıldıkları,değersizleştirildikleri ilişkilerin içinde kalır ve onlara böyle davranan kişileri “sevdiklerini” hissederler???
Ruhsal yapılanma sürecinde olumsuz yaşantılar,annenin verdiği tutarsız duygular,çocuğun bireyleşme sürecine yapılan darbeler, hayatın çocuğun karşısına çıkardıkları, fark edilmeyen çocuk olmak zorunda kalmak ve birçok olası faktör kişilik yapılanmasının oluşumunda negatif roller oynar ve kişiyi “haketmediğini bildiği halde” mutsuz ilişkilere sürükler.
Olumsuz yapılanmış bu kişilikler de “Psikoterapi” ile bazı teknikler kullanılarak değişebilir ve ruhsal yapıda insanın özündeki gibi sağlıklıya doğru bir değişime neden olur.
NİL BİREYŞOĞLU ÖZEN
UZMAN KLİNİK PSİKOLOG
